"In de kinderopvang zorgen we elke dag voor groei – ook in verdriet is er ruimte om te groeien."
Rouw is de natuurlijke reactie op verlies. Het is wat we voelen, denken en ervaren wanneer we iemand of iets verliezen die of dat belangrijk voor ons is. Vaak gaat het om het overlijden van een dierbare, maar rouw kan ook ontstaan na andere vormen van verlies: een scheiding, een verhuizing, het kwijtraken van gezondheid, werk of vertrouwen.
Rouw is persoonlijk. Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier. Er is geen vaste volgorde, geen eindpunt, geen juiste manier van rouwen. Soms is rouw rauw en zichtbaar. Soms is ze stil en onzichtbaar. Ze kan zich uiten in verdriet, boosheid, verwarring, opluchting, schuldgevoel of juist gevoelloosheid. Alles mag er zijn.
In de kinderopvang, een plek waar kinderen opgroeien, relaties opbouwen en afscheid leren nemen, is rouw een thema dat erbij hoort. Niet elke dag, maar soms ineens heel dichtbij. Hoe we omgaan met verlies zegt veel over wie we zijn als mens én als organisatie.
Rouw verdient erkenning, tijd en aandacht. Voor kinderen, voor ouders en voor medewerkers. Zodat verlies niet verzwijgt, maar verbindt.